26 και να καίνε!

Έκλεισα μεγαλοπρεπώς χθες τα 26 μου χρόνια... Ναι, ναι, κι όμως, ακόμα κι εγώ μεγαλώνω, όπως θα σχολίαζε ο πατέρας μου! Σύμφωνα με τη μαμά μου τώρα είμαι κλεισμένα 26, πάω στα 27... Αμάν αυτή η γυναίκα μανία να με μεγαλώνει, βιάζεται να με παντρέψει. Κατ' εμέ πάλι είμαι 26 και 1 μέρας! Οπότε, νεοτάτη! Καλέσα την οικογένεια, λοιπόν, να φάμε, να περάσουμε καλά, να σκάσουμε! Οι ετοιμασίες άρχισαν από την προηγούμενη μέρα, η τούρτα ξεκίνησε κάπως και κατέληξε κάπως αλλιώς. Απεγνωσμένα ήθελα να μην έχει σοκολάτα, ήθελα μια παύση από σοκολάτα και είχα στο νου μου να έχει αφράτη γεύση και άρωμα λεμονιού. Νομίζω το πέτυχα! Χαλάλι η σαντιγύ που με νευρίασε και δεν έστρωνε με τίποτα! Εξωτερικά δεν είναι αυτό που ήθελα, αλλά η γεύση μας αποζημίωσε κατά γενική ομολογία!Ευτυχώς δεν έμεινε τίποτα στο τέλος της μέρας κι ησυχάσαμε!

Το επόμενο πρωί, δηλαδή στα γενέθλιά μου, άρχισαν οι ετοιμασίες του φαγητού. Είπα να το παίξω "Κάτι ψήνεται" και έβγαλα και ορεκτικό! Το οποίο είχε τσαχπίνικη εμφάνιση, διότι είμεθα και παιχνιδιάρικη φύση! "Παίξαμε" τρίλιζα! Είχε κάνει και η μαμά σούπερ σαλατικό, πολύ δροσάτο και ελαφρύ, μας έφτιαξε πάλι! Το κυρίως ήταν ένα ταπεινό μπιφτέκι, με πατατούλες φούρνου, αλλά σερβιρίστηκε σε σχήμα ήλιου, με το μπιφτεκάκι στη μέση και τις πατάτες για ηλιαχτίδες! Πειστήρια δεν έμειναν, γιατί πεινάγαμε και ξεχάστηκε να κάνω κλικ. Οι πατατούλες λεμονάτες και ωραίες!

Μετά, ο πατέρας δήλωσε ότι δεν θα με τιμήσει με το γλυκό γιατί έφαγε, λέει, πολύ. Καλώς, του είπα, είναι και μεγάλος άνθρωπος. Αλλά μετά... ήρθε η τούρτα μπρος του και τον έφαγε η περιέργεια να δοκιμάσει. Του άρεσε, ελαφριά είπε και αποχώρησε να ξαπλώσει στα ενδότερα. Φάγαμε κι οι υπόλοιποι, σκάσαμε και μετά ξαπλωθήκαμε όλοι να χωνέψουμε! Ύστερα από λίγες ώρες κουτσομπολιού και γέλιου, τα γονείδια φύγανε, το φαιόνι επίσης κι έμεινα μόνη!

Καλά ήταν, υγεία να έχουμε και του χρόνου να είμαστε καλά να τα γιορτάσουμε πάλι!

Ευχαριστώ όσους με θυμήθηκαν, ήταν λίγοι και καλοί! Υγεία σε όλους μας!