Αγάπη είναι...

Μιας και οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, περίεργες, δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, θυμήθηκα ένα όμορφο τραγούδι, που λέει πολλά και έχει ουσία. Διότι τελικά, αν υπάρχει κάτι στη ζωή που μας κρατάει και θα πρέπει να μας κρατάει είναι η αγάπη. Η φιλική, η ερωτική, η οικογενειακή αγάπη! Αγάπη σε όλες τις μορφές, αγάπη όλων των ειδών, αγάπη που, αν τη νιώσουμε, είμαστε τυχεροί! Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την αγάπη των γονιών μας προς το πρόσωπό μας, που τη θεωρούμε δεδομένη, αλλά ποτέ δεν πρέπει να είναι, και που είναι αγάπη άνευ όρων και φραγμών! Παντοτινή, βαθιά και αδιαπραγμάτευτη... Κι όποιος δεν το πιστεύει, ας θυμηθεί τη μαμά του που κλείνει την πόρτα όταν έχει κρύο, για να μην κρυώσει το παιδί της (το γαιδούρι της δλδ, στα 30 του...) και του φτιάχνει φαγητό αν δεν έχει φάει του σκασμού, παρόλη τη δική μας γκρίνια ότι μας "έπρηξε"! Αγάπη σε όλες τις μορφές, όπως είπαμε!

Αγάπη είναι,
να θες τον άλλον έτσι όπως είναι,
και να πιστεύεις πως
για σένα είναι το ιδανικό.

Αγάπη είναι να λες στον άλλον
όπως είσαι μείνε
και όχι να του λες για μένα γίνε
ρούχο δανεικό.

Αγάπες σαν κι αυτές
δεν είναι αληθινές,
να γίνω κάτι άλλο μη μου λες.
Είμαι αυτό που είμαι και
δεν πρόκειται ν' αλλάξω για κανένα.
Είμαι αυτό που είμαι και
μ' αρέσει έτσι όπως είμαι ακριβώς.

Είμαι αυτό που είμαι και
δεν πρόκειται ν' αλλάξω ούτε για σένα,
Έτσι έχω μάθει να αγαπάω κι αν σ' αρέσει 
έχει καλώς.

Γιατί αυτό που είμαι
είν' η αλήθεια.
Αυτό που είμαι είν' η ζωή μου,
αυτό που είμαι σ' αγαπάει,
αυτό το τίποτα ή το κάτι,
αυτό μωρό μου είμαι εγώ,
εγώ...

Αγάπη είναι,
ν' ακούς αγγέλους να σου τραγουδάνε,
Θεούς και δαίμονες να σου μιλάνε,
λόγια μαγικά.
Αγάπη είναι να έχεις όλα αυτά
που δεν υπάρχουν και να αφήνεις
όλοι οι άλλοι να 'χουν πράγματα υπαρκτά.

Αγάπες σαν κι αυτές
δεν είναι αληθινές
να γίνω κάτι άλλο μη μου λες...

Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση