Ξανά μαζί!

Το 'χω ξανακάνει αυτό, αλλά κάθε φορά είναι διαφορετική! Έτσι και τώρα, πολλά πράγματα διαφορετικά, αλλα η ανάγκη να εκφράζομαι, ίδια! Οπότε επανήλθα κι εύχομαι αυτή τη φορά να μείνω...

Σημαδιακή μέρα η σημερινή, περίεργη, παράξενη, διάφορα γεγονότα, διάφορα συναισθήματα. Η αρχή για πολλά, το τέλος για κάποια. Έχω μια σαφή τάση μελαγχολίας σήμερα, γιατί μπορεί να τέλειωσε κάτι που από καιρό ήξερα ότι είχε τελειώσει, αλλά όταν κλείνει και το λες και φωναχτά, όσο να ναι, δεν είναι το ίδιο.. Πονάει... Κι όταν γίνεται έτσι, χωρίς φωνές, χωρίς θυμό, με απλό, ήρεμο τρόπο, λες και ξαφνικά ο άλλος συνειδητοποιεί τι άνθρωπος είσαι και πώς θέλεις να κινηθείς...

Δεν θα αφήσω τη μελαχγολία μου να θεριέψει τώρα. Το βράδυ πάλι, την ώρα του στρώματος, την ώρα που τα φώτα κλείνουν, την ώρα που είσαι μόνος με τον εαυτό σου και κάνεις απολογισμό... Απόψε θα πονέσει, αλλά πονάει καιρό τώρα...

Τώρα απλώς θα πω ότι χαίρομαι πολύ που ξαναήρθα και εύχομαι όλα να πάνε καλά! Θα πάνε! Το πιστεύω! Το ελπίζω...