Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Δημόσιο for ever!

Όντας έρμαιο του Δημοσίου σήμερα έχω να πω τα χειρότερα! Μου τσάκισαν τα νεύρα οι υπάλληλοι και η νοοτροπία τους. Ήμαρτον πια δηλαδή! Ας τα πάρω από την αρχή... Στο ΙΚΑ στήθηκα από τις 8 παρά δέκα, διότι ήξερα την κατάσταση που θα αντιμετωπίσω και δεν έπεσα, φυσικά, έξω. Οι πόρτες άνοιξαν στις 8 νταν και ένας δόλιος υπάλληλος, που από μέσα του μετάνιωνε την ώρα και τη στιγμή που χρειάζεται να ξυπνάει επτά το πρωί να εξυπηρετήσει τον κάθε πικραμένο, άρχισε να μας εξυπηρετεί. Αλλά... ήταν μόνος ένας! Ήταν μόνος γενικώς! Πήρα νούμερο 14 κι έμεινα εκεί σαν χαζή να περιμένω 45 λεπτά να έρθει η σειρά μου, αφού ένας μόνος υπάλληλος πόσα να κάνει! Αφού πήρα τα χαρτιά μου, πήγα στην Αθήνα να πάρω τα άλλα μου χαρτιά, που ήθελαν-γιατί όχι;- σφραγίδα από το ΙΚΑ της περιοχής, οπότε πλανεύτηκα στα ταραγμένα νερά της Πανόρμου μέχρι να βρω το ΙΚΑ και να εξυπηρετηθώ από μια κοπέλα που έβαζε σφραγίδες... Κι έπειτα επιστροφή στην γειτονιά όπου έπρεπε να πάω σε άλλη υπηρεσία να κάνω τα χαρτιά μου! Νόμιζα μέχρι εκεί ότι είχα ταλαιπωρηθεί.. Αλλά όχι! Η μοίρα έκανε το δικό της κουμάντο (έτσι αδελφάκι μου;;;) και έμεινα στην υπηρεσία για μια ολόκληρη ώρα και κάτι όρθια, όρθια, να περιμένω τη σειρά μου, μιας και υπήρχαν δυο υπάλληλοι στον γκισέ! Τραγική κατάσταση...

Βαρέθηκα την αγένειά τους, βαρέθηκα το ύφος τους, βαρέθηκα τη βόλεψή τους, βαρέθηκα!
Σιχάθηκα που δεν μπορούσε 40 χρονών άνθρωπος να συγκεντρωθεί να κάνει τη δουλειά του και ζητούσε από μια αίθουσα γεμάτη κόσμο να κάνει ησυχία γιατί δεν μπορεί να δουλέψει! Σοβαρά ρε φίλε; Εγώ πώς δουλεύω σε μια αίθουσα με 25-30 παιδιά, ή ενηλίκους που φέρονται σαν παιδιά και όλη την ώρα μιλάνε, φωνάζουν και εγώ προσπαθώ να τα βγάλω πέρα; Όλος ο κόσμος που κάνει δυο και τρία πράγματα μαζί πώς μπορεί και δεν μπορείς εσύ; Θα τρελαθώ! Σιχάθηκα ανθρώπους που πνίγονται στη δουλειά τους σε μια κουταλιά νερό, που είναι ευθυνόφοβοι και τυπολάτρες! Δεν άφησε άνθρωπο να κάτσει σε καρέκλα κοντά στον γκισέ, γιατί δεν προβλέπεται!!! Και τον έστειλε σε καρέκλα παραέξω...

Ο κόσμος πάντως έχει αγριέψει! Μόλις πήγε να περάσει μια κυρία που δεν ήταν στη σειρά της, είπε ο κόσμος στον υπάλληλο: "Μην την εξυπηρετήσεις, θα μπούμε μέσα..."

Άδικο έχουμε πια; Μας έχουν φέρει μέχρι εδώ! Απογοητεύτηκα μια ακόμα φορά, καλύτερα να μην καταντήσω ποτέ έτσι, ακόμα και αν χρειάζεται να δουλεύω δυο και τρεις δουλειές για να τα βγάλω πέρα!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου