Ξημέρωσε σήμερα 7 Ιουλίου 2011. Ξύπνησα με ένα βάρβαρο ξυπνητήρι που βάραγε στις 6 το πρωί, άνοιξα τα μάτια μου και θυμήθηκα ότι έπρεπε να πάω να κάνω σιχαμένη αίτηση στο γραφείο, που σημαίνει ωρεεεεεεεςςς αναμονής σε δημόσια υπηρεσία για μια ακόμα μέρα. Παρόλα αυτά όμως χαμογέλασα μέσα στην παραζάλη μου, γιατί συνειδητοποίησα ότι είχα ξυπνήσει πρώτη μέρα στο σπιτάκι μου! Τι ωραία αίσθηση! Έβαλα τη μουσικούλα μου, ήπια το γαλατάκι μου, έφαγα τις ρυζογκοφρετίτσες μου, πλύθηκα, ντύθηκα, όλα τέλεια! Ήμουν λίγο ζαλισμένη και παραπάταγα στην αρχή, γιατί είχα κοιμηθεί στις 3 (καταχρήσεις, τι να πεις!) αλλά δεν με πείραξε. Πέρασα καλά χθες, ήταν και το περιβάλλον τελείως προσωπικό και δικό μου, οπότε δεν με χάλασε τίποτα! Συμπέρασμα: Θετικότατες εντυπώσεις έχω μόνο! Σας το προτείνω αν δεν το έχετε κάνει! Ξεκολλήστε όσο μπορείτε πιο γρήγορα από το πατρικό, όχι γιατί οι γονείς είναι κακοί, ίσα ίσα τους αγαπούμε πολύ, αλλά κάποια στιγμή η ζωή πρέπει να πηγαίνει μπροστά και να κινείται, γιατί αν δεν κινείται μένει στάσιμη, και τα στάσιμα νερά βαλτώνουν κι όταν βαλτώνουν, βρομάνε! (τι καταπληκτικό συμπέρασμα που έβγαλα!)
Βουρ, λοιπόν, για το καινούργιο, το ελεύθερο, το διαφορετικό, το πρωτόγνωρο, το φοβιστικό, το άγνωστο!Αν όλα μας ήταν άλλωστε γνωστά, θα ήταν τόσο βαρετή η ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου